Het was zaterdagmorgen en we werden rustig aan wakker. Een van de jongens was inmiddels tussen in gekropen. De andere 2 waren al lekker buiten. Ik deel waar ik wakker mee werd, namelijk een compostbak in de moestuin. Sander vind het ook wel wat en een van de jongens luistert mee, oh ja, net zo een als opa ook heeft?! Hij rent het bed uit. 10 minuten later horen we de accutol draaien en getik van de hamer.
Eenmaal beneden zien we de twins bezig met zwarte planken uit de houtbak. ‘We maken een compostbak! Dat wou u toch?! ‘ Ah zo lief 🥰De samenwerking tussen beide gaat goed, daar kan ik van genieten. De een is een echte timmerman, praktisch en inzicht. De ander regelt dus de zaakjes eromheen en assisteert. Even vast houden, opmeten en klaarleggen.
De constructie stond, de bodem was gemaakt tot ze ontdekte dat ze te weinig planken hadden. Oplossing? Bodem eruit, dan zouden ze precies uitkomen. Even Googelen of het kan, compostbak zonder bodem? Ja, helemaal oké! Bespreking: bodem eruit en gebruiken voor de zijkanten. Zo gezegd, zo gedaan. Papa helpt even met de laatste planken en daar staat tie dan! De zelfgemaakte compostbak.
En nu merk ik dat het voor ons allemaal een ‘sport’ is om zoveel mogelijk in de compostbak te krijgen. In de compostbak zien we al aardig wat beestjes. En vogeltjes vliegen af en aan! En over een tijd kunnen we het compost weer gebruiken in de tuin.